Τι περιλαμβάνει η Νευρολογική Εξέταση

Η νευρολογική εξέταση αποτελεί θεμελιώδες διαγνωστικό εργαλείο για την εκτίμηση της λειτουργικής κατάστασης του νευρικού συστήματος και πραγματοποιείται από τον νευρολόγο, ο οποίος είναι ο ιατρός που εξειδικεύεται στη διάγνωση και αντιμετώπιση παθήσεων του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος (εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός, νεύρα, μυς).

Εργαστήριο ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος Νευρολόγου Dr. Γκατζώνη

Η νευρολογική εξέταση περιλαμβάνει δύο βασικά σκέλη: τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού και τη συστηματική κλινική αξιολόγηση του ασθενούς. Η διαδικασία απαιτεί την εξατομικευμένη προσέγγιση του ασθενούς με ιδιαίτερη έμφαση στα ψυχογενή χαρακτηριστικά του.

1. Ιατρικό Ιστορικό

Η λήψη ιστορικού αφορά τόσο το ατομικό όσο και το οικογενειακό υπόβαθρο του ασθενούς και πραγματοποιείται μέσω στοχευμένων ερωτήσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν:

• Τα υφιστάμενα ή παρελθόντα χρόνια νοσήματα.

• Το οικογενειακό ιστορικό νευρολογικών ή συστηματικών παθήσεων.

• Τον τρόπο ζωής και τα επίπεδα δραστηριότητας.

• Την περιγραφή των υποκειμενικών συμπτωμάτων: φύση, διάρκεια, συχνότητα και χρονική συσχέτιση.

• Την συναισθηματική και ψυχική κατάσταση του ασθενούς.

2. Κλινική Νευρολογική Εξέταση

Η κλινική αξιολόγηση περιλαμβάνει μία σειρά στοχευμένων νευρολογικών δοκιμασιών, οι οποίες δεν προκαλούν πόνο ή δυσφορία στον εξεταζόμενο, και καλύπτουν τα εξής:

• Τον έλεγχο ζωτικών σημείων: θερμοκρασία σώματος, σφύξεις, αρτηριακή πίεση, κινητικότητα οφθαλμών κ.ά.

• Την αξιολόγηση αισθητικότητας: με χρήση νευρολογικού σφυριού, στυλεού ή άλλων απλών οργάνων.

• Τον έλεγχο συντονισμού και ισορροπίας: μέσω δοκιμασιών βάδισης και δοκιμασιών Romberg ή finger-to-nose.

• Την μυοσκελετική εξέταση - εκτίμηση μυϊκής ισχύος, τόνου και ενεργητικών κινήσεων του αυχένα, των άνω και κάτω άκρων.

• Τον έλεγχο κρανιακών νεύρων: αξιολόγηση των 12 ζευγών κρανιακών νεύρων που σχετίζονται με αισθητικές και κινητικές λειτουργίες του προσώπου, της κεφαλής, του αυχένα και των αισθητηρίων οργάνων.

• Τη νοητική εκτίμηση, μέσω ειδικών δοκιμασιών προσανατολισμού, μνήμης, προσοχής, γλωσσικών και εκτελεστικών λειτουργιών.

• Τα αντανακλαστικά: εξέταση των φωτοκινητικών, φαρυγγικού, πελματιαίου και τενοντίων αντανακλαστικών.

• Την ψυχιατρική αξιολόγηση: βασική εκτίμηση της ψυχικής κατάστασης μέσω συζήτησης και παρατήρησης.

3. Συμπληρωματικός Έλεγχος

Σε περιπτώσεις όπου τα κλινικά ευρήματα χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης, ο ιατρός μπορεί να ζητήσει παρακλινικές εξετάσεις, όπως:

• Μαγνητική ή αξονική τομογραφία εγκεφάλου/νωτιαίου μυελού.

• Ηλεκτρομυογράφημα (ΗΜΓ) ή ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ).

• Αιματολογικός ή μεταβολικός έλεγχος.

• Οσφυονωτιαία παρακέντηση για ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού (όπου ενδείκνυται).

Η νευρολογική εξέταση αποτελεί τη βάση για την ασφαλή διάγνωση και παρακολούθηση ποικίλων νευρολογικών καταστάσεων και ο ρόλος του ασθενούς, ως συνεργάτη στη διαδικασία, είναι καθοριστικός για την εγκυρότητα της εκτίμησης.